Dromen

Zo´n 5 jaar geleden kwam ik bij toeval een filmpje van Cirque du Soleil terecht. Een hoela hoep/slangemens act van de show Alegria. Natuurlijk was ik wel eens naar een traditioneel circus geweest, maar dit was zo anders... Ik was er zo ontzettend door betoverd, de trucs, de kostuums, de muziek en de hele atmosfeer, dat dit bestond!
Op dat moment zat ik in het einde van 3 gymnasium, net mijn vakkenpakket gekozen zodat ik medicijnen kon gaan studeren en chirurg kon worden.
En toen kwam dat filmpje.
Van het een op het andere moment wist ik, dit moet ik gaan doen, dit wil ik, dit is mijn passie.
Ik oefende trucs met de hoela hoep van mijn buurmeisje, en ik stretchte elke avond in mijn kleine kamertje om leniger te worden, alles om ook maar een beetje in de richting te komen van dat filmpje wat ik had gezien. Het stiekem nadenken dat ik misschien wel naar een circusschool wilde, dat lag zo ver weg, dat was gewoon niet mogelijk.

En nooit had ik durven dromen, dat ik nu het tweede jaar van een professionele circus opleiding zit, en elke schooldag mijn passie mag vervullen. Ik mag de hele dag als een klein kind in een speeltuin rondspelen. Het is natuurlijk hard werken, en er zijn veel moeilijke dagen waar ik het zo ontzettend zwaar heb, maar elke keer als ik dat ene filmpje zie, of zoals eergisteren, een show van Cirque du Soleil live kan meemaken, dan weet ik het zeker, dit is mijn droom, dit is mijn passie, en ik wil niks liever dan dit.
Zo ontzettend dankbaar dat ik op dit punt ben in mijn leven, zoveel dromen heb ik in de afgelopen 5 jaar waar kunnen maken, en zoveel dromen gaan nog uitkomen...